_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

«معيارهاي نصفه نيمه اتحاديه اروپا به كار قربانيان واقعي مجاهدين دركمپ اشرف نمي آيد»

19.11.200

آن سینگلتون

برگرفته از سایت نجات

پيش از اين ، كارشناسان امور مربوط به مجاهدين خلق اعلام كرده اند كه مبالغ هنگفت مالي و منابع عظيم ، به ويژه منابع انساني اين فرقه ، طي هشت سال گذشته تنها صرف خارج كردن نام سازمان از فهرست هاي گوناگون تروريستي شده اند ، درحالي كه فهرست ها نسبت به تلاش هاي اين گروه تروريستي هيچ تغييري نكرده اند . فهرست هاي تروريستي كه دربهترين حالت خود ، وسيله اي هستند براي « مبارزه با تروريسم و حمايت مالي آن » با فعاليت هاي مجاهدين خلق در كشورهاي غربي مرتبط نبوده اند . درحقيقت دراين صورت ، قرار داشتن در فهرست تروريستي هيچ هدف روشني را دنبال نكرده است تا شأن « تهديدي » اين گروه را در مذاكرات با جمهوري اسلامي به طور مصنوعي افزايش دهد .

به عبارت واقعي تر ، ارتباط گروه و قدرت و اقعي آن به عنوان يك اپوزيسيون به اصطلاح « دمكراتيك » و هم يك تهديد نظامي براي حكومت ايران از زمان آخرين تلاش شكست خورده گروه جهت براندازي رژيم ايران با توسل به زور در سال 1988 ، شديداً تحليل رفته است .

درعوض ، مبارزه واقعي مجاهدين خلق طي بيست سال گذشته يعني از شكست عظيمش در 1988 ، معطوف به براندازي خود رژيم نبوده است بلكه معطوف به حفظ شأن خود در مقابل قدرت هاي غربي بوده است هم از طريق نيروي شبه نظامي اش در عراق و هم از طريق پايگاه دومش از اورسوردواز كه از آنجا فعاليت هاي مالي ، نيروگيري ، طراحي و برنامه ريزي و تبليغاتي خود را هدايت مي كند .

با اين وجود ، شأن مجاهدين براي حاميان غربي اش در پتانسيل آن براي حركات نظامي خفته است . فعاليت نظامي تنها نقطه واحد فروش ( vsp ) اين گروه است . اين همان كاري است كه تاكنون انجام مي داده و مي دهد و شأن واقعي آن ست . وجود مجاهدين خلق به عنوان نيروي شبه نظامي مزدور ـ چه مسلح و چه غيرمسلح ـ در عراق همواره جاذبه اصلي گروه بوده است چه براي صدام حسين ، چه امريكا، انگليس، اتحاديه اروپا يا اسرائيل .

درحال حاضر ، سازمان مجاهدين خلق 3000 مبارز يونيفرم دار خود را پشت درهاي بسته و كمپ اشرف دراستان دياله عراق زنداني كرده است . از زمان خلع سلاح شدن گروه در ژوئن 2005 توسط نظاميان امريكايي رهبران فرقه اي گروه ـ مريم و مسعود رجوي ـ درحالي كه درباره معاملات خود با حاميان غربي شان مذاكره مي كنند ، اعضاي گروه را به عنوان گروگان در درون كمپ گرفتار كرده اند . دراين راه ، رجوي ها از حمايت ارتش آمريكا برخوردار بوده اند كه به بهانه « حفاظت » از دسترسي آزادانه به گروه از سوي نهادهاي بين المللي بشردوستانه ، آژانس هاي حقوق بشري و حتي بستگان اعضاي داخل كمپ ممانعت مي كنند .

رجوي ها و ارتش آمريكا براي تسهيل اين « حفاظت » ، اين دروغ را عنوان كرده اند كه گروه تروريستي مجاهدين خلق از شرايط « افراد حفاظت شده تحت كنوانسيون چهارم ژنو » برخوردار است ، حتي با وجود آن كه نهاد ذي صلاح سازمان ملل بارها به روشني اعلام كرده است كه براي اعطاي چنين شرايطي از سال 2004 تاكنون شروط چنين تقاضايي وجود نداشته است و در هيچ صورتي « شرايط افراد حفاظت شده » به يك نيروي شبه نظامي تعلق نمي گيرد . اشاعه چنين دروغي از سوي حاميان غربي مجاهدين ، متأسفانه مانع از تحقيقاتي شده است كه وضعيت روبه بدترشدن درون كمپ را مورد بررسي قرار مي دهد ، به ويژه تحقيقاتي درباره گفته هايي مبني بر نقض حقوق بشري كه عليه افرادي كه آنجا نگه داشته مي شوند ، رخ مي دهد . اين موضوع همچنين افراد بسياري را درون كمپ اشرف از گرفتن تصميم آزادانه براي نفي خشونت و تروريسم و ترك سازمان بازداشته است . افراد درون كمپ اشرف اساساً گروگان هستند .

درهمين رابطه تصميم گيرندگان اتحاديه اروپا نبايد تنها نگران آزادكردن يا نكردن منابع مالي مجاهدين باشند ( درحالي كه ظاهراً گروه ، ميليون ها يورو خرج دستمزدهاي قانوني مي كند ) بلكه بايد نگران آزادي 3000 مبارز از عضويت اجباري در يك گروه شبه نظامي باشند .

با تحليل سابقه فعاليت سازمان ، بديهي است كه از هنگام سقوط حامي مالي سازمان يعني صدام حسين ، مجاهدين خلق و حاميان غربي آنها خوشحال هستند كه مي توانند افراد درون كمپ اشرف را تنها براي منافع اقتصادي و سياسي خود در اروپا ، آمريكا و اسرائيل ؛ قرباني كنند .

به لحاظ اخلاقي و قانوني باري بردوش كشورهاي اتحاديه اروپا ، انگلستان و امريكا و اسرائيل وجود دارد كه به رجويي ها اجازه داده است ( حتي آنها را تشويق كرده است ) كه اين افراد را گروگان بگيرند و آنها را به عنوان فدايي تقديم كنند تا پس از سقوط صدام بازنشستگي و مصونيت فراهم شود و به نيروي مزدورشان دركشورهاي آنها پناه بدهند . آنها نبايد در عراق يا خاورميانه رها شوند بلكه بايد به فرانسه يا ديگر كشورهايي كه از آغاز رجوي را حمايت مي كردند و مجاهدين را به رژيم صدام فروختند ، بازگردانده شوند . هرشكلي از حركت قانوني و يا سياسي كه بازگشت گروه به اروپا را تسهيل مي كند از جمله حذف نام مجاهدين خلق از فهرست تروريستي اتحاديه اروپا ، امريكا و اسرائيل ، بايد پذيرفته شود .

پس از پنج سال ، بايد پديرفت كه مسئوليت كل اعضاي مجاهدين خلق ديگر به گردن صدام نيست بلكه با نيروهايي است كه به عراق حمله كردند و او را از قدرت بركنار كردند و اكنون هنوز از نگه داشتن مجاهدين خلق به عنوان نيروي شبه نظامي سود مي برند . واقعيت مهم اين است كه شأن سازمان مجاهدين خلق بستگي به ظرفيت خشنود آن دارد . در واقع ، جداي از فعاليت تبليغاتي پرهزينه سازمان درجهت گمراه كردن ديدگاه سياسي غرب ، تنها كاربرد و ارزش سازمان همان نيروي تروريستي مسلح آن است . حال كه نيروهاي چندمليتي مسئوليت سازمان مجاهدين خلق را به عهده دارند انتظار مي رود كه :

1ـ كمپ تيف را كه در ژانويه 2008 بسته شد با كمپ جداگانه ديگري جايگزين كنند تا اعضاء بتوانند درآن آزادانه بدنبال شرايط پناهندگي از يك سازمان تروريستي باشند .

2ـ دروازه هاي كمپ اشرف را بگشايند تا آژانس هاي حقوق بشري و بشردوستانه و خانواده ها بتوانند دسترسي آزادانه و بلامانع به گروگان ها داشته باشند .

3ـ درصورت ضرورت ، سازمان را از فهرست تروريستي خارج كنند ، تروريست هاي به اصطلاح خوب را از فهرست كشورهاي غربي بيرون آورند تا قربانيان فرقه بتوانند به آن كشورهاي غـربي منتقل شوند . كشورهايي كه اعضاء براي آنها بسياركار كرده اند و ايثارگري كرده اند .

متأسفانه ، هرچند كه انگلستان مجاهدين را از فهرست تروريستي خارج كرد ، انگلستان موانع پذيرفتن مزدوران گروه در كشور خود را و اعطاي پناهندگي به آنها را مرتفع نكرده است . اين علي رغم اين است كه حكومت عراق بارها تقاضا كرده است كه مجاهدين و همه گروه هاي تروريستي خارجي بايد از خاك اين كشور اخـــراج شوند . اين نقايص اين تـرديـد را به وجود مي آورد كه 3000 مبارز يونيفرم پوشيده سازمان كماكان قرباني هستند و مجبور به جنگيدن با مردم عراق ـ درست همان طور كه صدام حسين از آنها براي سركوب قيام شيعيان و كردها در عراق 1991 استفاده كرد ـ ( رازي وجود ندارد كه صدامي ها و ديگر گروه هاي ضد عراقي كه با غرب در ارتباط هستند كماكان از كمپ اشرف براي ملاقات هاي خود استفاده مي كنند ) .

خروج سازمان از ليست دو دليل مي تواند داشته باشد : اگر نيروي 3000 نفري شبه نظامي سازمان در عراق بماند ، هيچ استفاده ديگري ندارد مگر به عنوان نيرويي مسلح و خروج از فهرست نيرنگي سياسي است . تنها تعبير ديگري كه از خروج ليست مي توان داشت اين است كه همه ي 3000 عضو از خشونت دست بكشند . دراين صورت ، اين افراد بايد به عنوان غيرتروريست از نو ملبس شوند و براي زندگي به كشورهاي غربي برگردانده شوند . اين بهترين نتيجه ممكن را براي حكومت عراق و كشورهاي غربي كه در آرمان نبرد خود عليه تروريسم و حاميان مالي آن استوار هستند ، در پي خواهد داشت .

مطالبی در ارتباط:

ــ جنگجویان خدا در پیاده رو ( استاندارد )

ــ مصاحبه با آقای علی جهانی فرد از اعضای جداشده از مجاهدین قسمت دوم ـ نذر و نیاز های رهبری فرقه مجاهدین ( سایت ایران قلم )

ــ جزييات تازه از عقيم سازي زنان عضو فرقه رجوي براي ارتقاي سازماني ( بتول سلطانی )

ــ مصاحبه با خانم بتول سلطانی ـ قسمت اول ( بنیاد سحر)

ــ آیا فرانسه ریسک پذیرش مجاهدین خلق را تقبل خواهد کرد؟! ( بهار ایرانی )

ــ فرقه رجوي اقدام به جراحي رحم زنان و عقيم سازي آنها مي‌كند ( فارس )

ــ اقدامات تروریستی - انتحاری کماکان گزینه اول مجاهدین در غرب است ( بهار ایرانی )

ــ اشرف «شهر» مردگان، شهری که در آن عشق ممنوع است ( خبرگاه )

ــ بمناسبت 10 اکتبر روز جهانی مبارزه برای لغو حکم اعدام ( فرزاد فرزین فر )

ــ متن نامه تقدیم شده به سفارت عراق در فرانسه توسط هیئتی از جداشدگان ( وبلاگ حسن زبل )

ــ در پس پرده دروغگویی ها و واژگونه نگاری ها ، مجاهدین خلق، کمپ اشرف، عراق ( ایران اینترلینک )