_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________
" کانون قلم"
|
روزهای تاریک بغداد (63) شریعتی زدایی 31.03.2007 محمد حسین سبحانی
همانطور که توضیح دادم فلسفه وجود بخشی به نام " ضاد " در " ستاد امنیت "، شناسایی افرادی بود که دستگاه ذهنی شان با سازمان همخوانی نداشت و سابقه فعالیت با دیگر گروه های سیاسی را داشتند. مسعود رجوی روی شخصیت و اندیشه دکتر علی شریعتی بسیار حساس و از رشد تفکر او در سازمان هراس داشت. البته بسیاری از کارشناسان مسائل سیاسی، دکتر علی شریعتی را پلی برای جمع آوری و انتقال نیرو از جامعه به سازمان مجاهدین تلقی، و در این مورد نتیجه گیری می کنند که بنابراین سازمان مجاهدین نباید با تفکر دکتر شریعتی تضاد داشته باشد. ولی ضمن تأیید این ارزیابی، باید یادآوری کنم که هراس رهبر سازمان مجاهدین از تفکر و اندیشه شریعتی نیز یک واقعیت انکارناپذیر بود. زیرا به میزانی که دکتر علی شریعـتی یک روشـنگر و سخـنور بود، به همـان مـیزان از " خشونت و مبارزه مسلحانه " فاصله داشت و در نتیجه در تضاد با ایدئولوژی و استراتژی سازمان قرار می گرفت. از همین نگاه در سال ۵۱۳۶ بحث " شریعتی زدایی" در پایگاه های سازمـان در شهرهای کرکوک و بغداد آغاز شد. ابتدا رجوی در نشست با تعدادی از اعضای شورای مرکزی مستقر در پاریس نیروهای سیاسی ــ مذهبی موجود در جامعه ایران را به ترتیب زیر تقسیم بندی کرد: ۱ ــ گرایشات خرده بورژوازی سنتـی با تمایلات فئودالی به نمایندگی آیت الله خمینی. ۲ ــ گرایش های بورژوازی با تمایلات ملی، مذهبی به نمایندگی مهندس بازرگان و نهضت آزادی. ۳ ــ گرایش خرده بورژوازی مترقی با تمایلات روشنفکرانه مذهبی به نمایندگی اندیشه شریعتی. گروه های "جنبش مسلمانان مبارز"، "جاما " و " آرمان مستضعفین" نیز در این محور جای می گرفتند. ۴ ــ گرایش انقلابی و ضد استثماری با شاخص جامعه بی طبقه توحیدی به پرچمداری محمد حنیف نژاد و سازمان مجاهدین. رجوی در تحلیل خود از بین مجموعه نیروهای سیاسی، مذهبی، اندیشه شریعتی را "پیچیده تر" از بقیه قلمداد می کرد که می تواند بخاطر شعارهای فریبنده، مردم را به دنبال خود بکشاند. البته یکی از دلایل دیگر شکل گیری بحث " شریعتی زدایی " در سازمان نیز این بود که تعدادی از اعضـای سازمـان به دلـیل مخـالفـت با " مبارزه مسلحانه " خود را پیرو افکار شریعتـی معرفـی و خواستار جدایـی از سازمان شدند. این یک حقیقت قطعی بود که اکثریت هواداران و اعضای سازمان با مطالعات کتاب های دکتر علی شریعتی با برداشت های نوین از اسلام آشنا شده بودند و سپس به سازمان مجاهدین پیوسته بودند و از همین زاویه مسعود رجوی و سازمان مجاهدین، تفکر و اندیشه شریعتی را آلترناتیوی برای برداشت های خود از اسلام می پنداشتند و اعضای سازمان مؤظف بودند که در نشست های جمعی، تفــکر شریعتـی را نقد کنند و تأثیرات اندیشه شریعتی را بر روی خود و همچنین کُـند کردن مبارزه مسلحانه بیان کنند. یکی از طرفداران جدی دکتر علی شریعتی که با سازمان و شورای ملی مقاومت همکاری می کرد، زنده یاد مجید شریف بود. او به همین دلیل و بحث" شریعتی زدایی" از سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت جدا شد. سازمان نیز علیه وی موضع گیری کرد و وی را "مزدور رژیم" لقب داد. شگفت اینکه همین "مزدور رژیم"!! توسط باند سعید امامی در قتل های زنجیره ای به قتل رسید.
سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |