_________ استفاده از مطالب اين سايت با ذکر منبع بلامانع است _________

روزهای تاریک بغداد (75)

بخش دوم ـ افشای ابوغریب و بازتاب فرهنگ حاکم بر فرقه ها

از لوله سلاح مهربانی در نمی آید

محمد حسین سبحانی

در ادامه واکنش ها و عکس العمل های سازمان مجاهدین خلق، به فرموده رهبر این سازمان، دکتر ابوالحسن بنی صدر نخستین رئیس جمهور ایران نیز به مزدوران وزارت اطلاعات اضافه شد. چرا که روزنامه انقلاب اسلامی اطلاعیه های اینجانب را منتشر کرده یا اینکه دکتر بنی صدر در نامه ای به اداره پناهندگی شهر محل اقامت من در آلمان سابقه و موقعیت سیاسی و تشکیلاتی من در مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی و همچنین عضویت در شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق را مورد تایید قرار داده بود.

البته لازم به یادآوری است بعد از اینکه دکتر بنی صدر به دلیل مـلاقات خائنانه و وطن فروشانه رجوی با طـارق عزیز از شورای ملــی مقاومت جدا شد، لقب "معتاد خمینی" از طرف سازمان مجاهدین خلق به ایـشان اهدا! شد. اما بعد از انعکاس دخمه های انفرادی مسعود رجوی در پادگان اشـرف و " زندان ابوغریب " صـدام حـسین توسط روزنامه انقلاب اسلامی، وی به "آلت فعل وزارت اطلاعات!!" ارتقا پیدا کرد.

سپس اینجانب مقاله ای را در شهریور ۱۳۸۱ تحت عنوان "از لوله سلاح مهربانی در نمی آید" به نگارش در آوردم که انگشت بر روی اصلی ترین محور تحکیم و حفظ دیکتاتوری در سازمان مجاهدین یعنی استراتژی " مبارزه مسلحانه" گذاشتم. در بخشی از این مقاله که خطاب به مسعود رجوی نوشته شده بود، به نـقـل از " سـایت نـگاه نـو" در زیر آورده مـی شـود، عکس العمل سازمان مجاهدین نیز در صفحات بعد خواهد آمد.

... آیا " مبارزه مسلحانه " یک تاکتیک فراگیر است، یا اینکه بجای مردم حرکت و عمل می کند؟ آیا امکان دارد نیرویی با " عنصر سـلاح و تاکـتیک مبارزه مســلحانه " به پیروزی برسد و خـود دیـکتاتور نشـود؟ به ویـژه وقـتی که نـیروی مـسلـح به قـدرت رسـیده " ایدئولوژیک " و " آرمان گر ا" و " مذهبی " باشد. چه روش های و سیاست هایی منجر به سی خرداد 1360 و شکل گیری دیکـتاتوری گسترده و سیسـتماتیک در رژیم جـمهـوری اسـلامـی بعـد از سی خرداد 1360 شد؟ آیا نـمی شد فضای سـیاسی 1357 تا 1360 را با تاکـتیک های سنجـیده، عـقلانی و سـیاسی ادامـه داد و " سـی خـرداد 1360 " را بوجـود نیاورد و یا آن را به تاخـیر انداخت؟....

... آیا یکی از دلایل شکل گیری سی خرداد 1360 ، اعتقاد به درستی و پاسخ داشتن مشی مبارزه مسلحانه نبود؟ آیا اگر در اندیشه " رجوی" ، عنصر اجتماعی و مردم، آگاهی و روشنگری ، بجای تفکر مبارزه مسلحانه، جایگاه لازم را داشت ، سی خرداد 1360 بوجود می آمد و رژیم جمهوری اسلامی می توانست با هزینه کم دیکتاتوری بعد از سی خرداد 1360 را شکل بدهد و یک کاسه کند؟ ...

... آری آقای رجوی! تاکتیک " مبارزه مسلحانه " نه تنها دیکتاتوری را در عمق و محتوی از بین نمی برد، بلکه در درون خود، دیکتاتوری را متول می کند. " مبارزه مسلحانه " نه تنها مردم را به صحنه نمی آورد بلکه آنها را به گوشه خانه هایشان هُل می دهد. آری از لوله سلاح مهربانی در نمی آید، " گلوله " فریاد می زند که فرمانده و فرمانبر سلاح، دیکتاتور و سربازان آینده آن خواهند بود...

... آقای رجوی! جنابعالی " مبارزه مسلحانه " را، انحصار طلبانه، با عنوان تنها راه سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی توجیه می کنی و وقتی " مبارزه مسلحانه " توجیه شد، می گویی " مبارزه مسلحانه" و باصطلاح " ارتش آزادیبخش " خاک آزاد شده برای عمل می خواهد، سپس بدین ترتیب حضور در خاک عراق و مزدوری برای آقای صدام حسین را توجیه می کنی ، با حضور در خاک عراق زندانهای انفرادی را شکل می دهی، و با زندان های انفرادی و سرکوب سفید و سرخ در دخمه هایت در عراق پایه های دیکتاتوری فردی و ولایت فقیه نون را محکم می کنی. آری! اینها حلقه های به هم پیوسته زنجیر یک " دیکتاتوری " هستند. شاید هم من اشتباه می کنم و از سر دیگر زنجیر شروع می کنی، و می گویی من " رهبر عقیدتی " و " پدر خلق های ستمدیده جهان " هستم، پس باید برای حفظ این جایگاه و سرکوب اعضا و مسئولین دگر اندیش و منتقد و جلوگیری از یک انشعاب بزرگ، زندان های انفرادی را ساخت. زندان و شکنجه گاه را هم به صورت سیستماتیک و گسترده ، تنها در عراق تحت حاکمیت صدام حسین می توان، ساخت، بنابراین باید به عراق رفت و اجاره بهای حضور در خاک عراق نیز تشکیل ارتش آزادی کش عراق توسط آقای صدام حسین می شود و از آن انحصار طلبانه تنها راه حل سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی یعنی استراتژی " مبارزه مسلحانه " استخراج می شود...

همانطوریکه در صفحات قبل توضیح دادم، نقد استراتژی "مبارزه مسلحانه" بشدت مسعود رجوی را عصبانی و سراسیمه کرد و در دفاع از " مبارزه مسلحانه " و تروریستی در نشریه مجاهد شماره ۵۹۹ به دشنام و ناسزاگویی پرداخت.

ادامه دارد

لینک به بعضی از قسمت های قبلی کتاب روزهای تاریک بغداد

قسمت 44 ـ نوروز 1367

قسمت 45 ـ تغییر موضع!! علی زرکش

قسمت 46 ـ نقل قول مهدی افتخاری در مورد علی زرکش

قسمت 47 ـ سرباز صفر

قسمت 48 ـ وصیت نامه نویسی

قسمت 49 ـ شعار نویسی علیه مسعود و مریم رجوی

قسمت 50 ـ نامه های محبت

قسمت 51 ـ نوری در تاریکی

قسمت 52 ـ دولت ! ؟

قسمت 53 ـ تخصص و مکتب