|
روزهای تاریک بغداد (76) بخش دوم ـ افشای ابوغریب و بازتاب فرهنگ حاکم بر فرقه ها مزدور مدعی دمکراسی!
محمد حسین سبحانی همانطوریکه در صفحات قبل توضیح دادم، نقد استراتژی "مبارزه مسلحانه" بشدت سازمان مجاهدین خلق و مسعود رجوی را عصبانی و سراسیمه کرد و در دفاع از " مبارزه مسلحانه " و تروریستی در نشریه مجاهد شماره ۵۹۹ ـ پنجشنبه 31 مرداد 1381 ـ به دشنام و ناسزاگویی پرداختند.
همانطور که در کلیشه بالا مشاهده می کنید، سازمان مجاهدین در نشریه مجاهد تاًکید کرده که من صرفاً تا سال ۱۳۷۱ در مناسبات فرقه مجاهدین بوده ام و اساساً تا آن وقت نیز هیچ سخن و نقدی بر خطوط سیاسی و استراتزیکی سازمان مجاهدین نداشته ام. اکنون این پرسش وجود دارد که پس این "مزدور مدعی دمکراسی" از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ در کجا و کدام محل ها، و به چه دلیل زندانی بوده است؟
پاسخ سؤال بالا را می توان در اعترافی که به ناچار سازمان مجاهدین خلق در فضـای سراسیمگی ناشی از افشـای "زندان ابوغریب " و نقد استراتژی " مبارزه مسلحانه " مرتکب شده، مشاهده کنید. اعتراف سازمان مجاهدین خلق در نشریه مجاهد شماره 599 به تاریخ پنجشنبه 31 مرداد 1381 نشان می دهد که این " مزدور مدعی دمکراسی " از سال ۱۳۷۱ تا سال ۱۳۸۰ در زندان های مختلف سازمان مجاهدین و "زندان ابوغریب" در حبس بوده است. سندهای دیگری نیز که در فضای سراسیمگی و فشار افکار عمومی در نشریه مجاهد چاپ کرده در تأیید این مطلب است که در زیر مشاهده می کنید.
آیا نمی توان با توجه به سند های بالا از آقای مسعود رجوی که در نشریه مجاهد به چاپ رسانده، درخواست کرد که: لطف کنید تعداد دیگری از اعضا و مسئولین سازمان که به دلیل " بریدگی از مبارزه و خیانت به تعهداتی که در قبال سازمان و انقلاب" داشته و به اعدام محکوم شده اند، را برای افکار عمومی معرفی کنید؟ چرا در ششم شهریور ۱۳۷۱ که مرا به زندان انفرادی منتقل کردی، به خانواده من و رسانه های اطلاع رسانی و سازمان های بین المللی اطلاع ندادی که یکی از اعضای شورای مرکزی سازمان مجاهدین را به علت "بریدگی از مبارزه!!"( در واقع به دلیل انتقادات سیاسی و استراتژیک) در زندان نگاه داشته ایم؟ اگر من در تیرماه ۱۳۷۸ از زندان تو فرار (1) نمی کردم و پایم به درب دفتر سازمان ملل بغداد نمی رسید، چه سرنوشتی داشتم؟ اکنون ممکن است از سرنوشت بقیه که نتوانستند از زندان های تو بگریزند، سخن بگویی؟ اگر ترس و نگرانی تو از پیگیری های دفتر سازمان ملل در بغداد نبود، شاید بعد از گذشت هفت سال از شهریور 1371 حکم اعدام من را اجرا می کردی، آن هم مطابق دست خطی که از خودم به زور و شکنجه گرفته بودی و همانطور که در بالا خوانندگان ملاحظه می کنند در نشریه مجاهد شماره 599 چاپ کرده ای. هر چند که تو دوباره توانستی من را با همکاری سازمان اطلاعات و امنیت رژیم صدام حسین از درب دفتر سازمان ملل دوباره به زندان انفرادی در قرارگاه اشرف بفرستی. اما همین فرار من موجب شد که سازمان اطلاعات و امنیت رژیم صدام حسین و سازمان ملل در بغداد مطلع شوند که من و افراد دیگری از اعضای منتقد سازمان مجاهدین خلق در زندان های انفرادی تو در حبس هستیم. صدام حسین در همین ارتباط از تو طلب مزدوری بیشتر کرد که من و ده ها تن از اعضای ناراضی سازمان را به زندان ابوغریب فرستادی تا رژیم صدام حسین با اسرای جنگی اش با ایران معامله کند. زیر نویس: (1) در جلد دوم کتاب روزهای تاریک بغداد بطور مشروح به این بخش از خاطرات خواهم پرداخت.
لینک به بعضی از قسمت های قبلی کتاب روزهای تاریک بغداد قسمت 45 ـ تغییر موضع!! علی زرکش قسمت 46 ـ نقل قول مهدی افتخاری در مورد علی زرکش قسمت 48 ـ وصیت نامه نویسی قسمت 49 ـ شعار نویسی علیه مسعود و مریم رجوی قسمت 58 ـ رابطه سازمان با وزارت اطلاعات رژیم قسمت 59 ـ لو دادن معترضین به وزارت اطلاعات رژیم قسمت 60 ـ درد کلیه! یا درد جدایی؟ قسمت 66 ـ نشست شورای مرکزی در بدیع زادگان قسمت 67 ـ ستاد حفاظت مسعود رجوی قسمت 68 ـ طرح انتقادات استراتژیک قسمت 69 ـ تاکتیک تشکیلاتی برای خواندن ذهن اعضا قسمت 71 ـ بخش دوم ـ افشای ابوغریب و بازتاب فرهنگ فرقه ها ـ 1 قسمت 72 ــ بخش دوم ـ افشای ابوغریب و بازتاب فرهنگ فرقه ها ـ 2 قسمت 73 ـ آیین نامه ارتش آزادیبخش!؟ قسمت 75 ـ از لوله سلاح مهربانی در نمی آید سایت ایران قلم از انتشار مطالب و مقالاتی که در آن کلمات توهین آمیز استفاده شده، معذور است مسئولیت مطالب درج شده بر عهده نویسندگان آن می باشد |
